بی شماره

هزار جور فکر و نقشه تو سرمه

دلم می خواد برای تولدت هزار تا کار بکنم

اما هر چی فکر می کنم نمی دونم چه جوری 

دستم به هیچ جا بند نیست . حتی به خودت

می ترسم بیام . نمی تونم نیام 

نمی دونم چیکار باید بکنم 

اینقدر مستاصلم که حتی وقتی می خوام تو ذهنم برنامه بریزم

نمی تونم چیزی رو کنار هم قرار بدم

پریشون و آشفته ام ...

دلتنگتم و بیقرار دیدنت 

بلیط خریدم

بهش که نگاه می کنم قلبم تند می زنه

باورم نمیشه دارم میام که ببینمت

که دستاتو بگیرم

که چشماتو ببینم

که صداتو بشنوم

باورم نمیشه که بشه ...

فردا ...

فردا ...

فردا تولدته و من صبح دارم میام

حالم تو هیچ کلمه و واژه ای نمی گنجه که بخوام

تو ذهنم دنبالش بگردم حتی

دارم خفه می شم از هیجان درهم  اینهمه حس بد و خوب

خدا کمکم کنه  ...

فقط خدا ...

الفبا برای سخن گفتن نیست

برای نوشتن نام توست

اعداد پیش از تولد تو به صف ایستاده اند

تا راز زاد روز تو را بدانند

دستهای من

برای جستجوی تو پیدا شدند 

دهانم

کشف دهان توست

ای کاشف آتش

در آسمان دلم توده ی برفی ست

که به خنده های تو دل بسته است  ...

میلادت مبارک 

صبح با هزار تا بیم و امید چمدونم رو بستم رفتم فرودگاه

لعنت به برف

به هوای بد

به فرودگاه بسته

غمگینم

بیشتر از همه ی ماههای گذشته

پس از تو

راهی نخواهد ماند

یارای رفتنی حتی

سر به زانوی خاک خواهم نهاد

آهسته خواهم مرد ...

سر در گمم 

نمی دونم کجام ؟ کی ام ؟ یا چیکار دارم  

فقط می دونم بدون تو آهسته خواهم مرد  ...

(صد و سی و هشت)

دل شکفته مرا به نام عشق

عشق را به نام درد

مرا به نام کوچکم صدا بزن

...

دلتنگم  ، دلتنگ خودم و خودت